355 - Boef: miljonair door te hiphoppen

 

 

Op 20 januari 2019 vatte Robert van Gijssel in de Volkskrant zijn visie op de ontwikkeling van de hedendaagse popmuziek in twee woorden samen: ‘Hiphop heerst’.

   De popjournalist kwam tot die conclusie tijdens zijn bezoek aan Noorderslag in Groningen, waar de ‘kenners’ elk jaar samenkomen.

   Bij die gelegenheid werd de Popprijs over 2018 toegekend aan hiphopper Ronnie Flex. “Natuurlijk” meldde de Volkskrant. “Zijn uitverkiezing voelde als een strik om de cadeauverpakking van het festival. Hij kreeg de Popprijs, omdat hij volgens de jury een unieke stem is in de Nederlandse hiphop, én omdat hij het genre vooruithelpt. Tekstueel staat Ronnie Flex volgens de jury op eenzame hoogte”.

   De jury bestond uit Guus Bleijerveld (BV Pop), Lisa de Jongh (Patronaat), Gijsbert Kamer (Volkskrant), Jan Douwe Kroeske (Double 2), Joey Ruchtie (Noorderslag), Job de Wit (freelance journalist) en Diederik van Zessen (NPO 3FM). Vertegenwoordigers van de muziekbusiness en de niet-publieke omroep waren niet vertegenwoordigd.

 

 

 

 

 

Meer dan wie ook liet collega-hiphopper Boef (geb. 28 februari 1993) de afgelopen paar jaar van zich horen. Op de radio hoorde je zijn muziek weliswaar zelden of niet. Boef timmerde op een andere manier aan de weg, vooral door middel van schandalen, rechtszaken, YouTube en de ‘socials’ in het algemeen.

   Boef is niet de enige die op een dergelijke manier opereert. Integendeel. Heel wat Nederlandse hiphoppers hadden meer dan eens problemen met de Nederlandse overheid en samenleving. Over acts als Jebroer en Broederliefde las (en lees) je regelmatig in de media over hun aanvaringen. Dat lijkt hun loopbaan evenwel niet in de weg te staan, eerder te bevorderen.

 

 

  

 

In een interview met de Volkskrant drie jaar geleden vertelde Boef (ware naam: Sofiane Youssef Sami Boussaadia) over zijn afkomst: “Ik ben geboren in Saint-Denis [Aubervilliers], in wijk 93. Die buitenwijken van Parijs, die getto’s, ze zijn grof, het is puin. Veel grover dan in Nederland”.

   In Quote meldde Mark Koster dat Boef geboren was in dezelfde wijk waar moslimterrorist Abdelhamid Abaaoud (van de aanslagen in Parijs op 13 november 2015) zich schuilhield.

   Toen hem in 2016 gevraagd werd of hij zich Nederlands voelde reageerde Boef lachend met: “Ik heb niet eens een Nederlands paspoort, ik heb een Frans. Een Algerijns durf ik niet te nemen. Mijn vader had ze allebei, van hem is het Franse paspoort afgepakt”.

   Na afloop van een gesprek bij Boef in zijn Tilburgse onderkomen noteerde popjournalist Rajko Disseldorp: “Boef had op zijn zachtst gezegd een onstuimig leven. Hij groeide op in een van de buitenwijken van Parijs. Zijn ouders hadden het niet breed en leefden van een uitkering. Toen Boef vier jaar was [1997] kwam zijn vader vast te zitten”.

 

 

 

 

 

 

“Op advies van de Franse jeugdzorg verhuisde Sofiane op vijfjarige leeftijd naar Nederland, waar hij bij een vriend van de familie – ‘ik noem hem mijn oom’ – [in Alkmaar] ging wonen. Zijn ouders bleven in Parijs en wonen daar nog steeds”. Samen met die ‘oom’ verbleef hij tevens twee jaar in Houston, Texas, is in diverse artikelen te lezen.

   Van studeren kwam niet veel. “School lag hem niet. De Havo maakte hij niet af. ‘Ik was boos op de wereld, boos op mezelf. Ik wist niet waar ik heen moest, hoe ik aan geld kwam’”, zei hij.

   Ver weg van zijn ouders was van een ‘normale’ opvoeding weinig sprake. De relatie met zijn voogd werd als moeizaam omschreven. “Ik praatte wel met hem, maar niet over persoonlijke dingen”.

   Dat gaf aanleiding tot onverwachte en pijnlijke situaties. “Politie aan de deur, buurman uitgescholden”.

   Als tiener begon Sofiane te rappen. Hij vond met name plezier in het bedenken van punchlines. “Van jongs af aan inspireerde mij dat. Niemand deed dat echt”. Rappen ging al snel een belangrijke rol in zijn leven spelen, lijkt. Als hij weer eens in de problemen kwam zei hij tegen zijn voogd: “Ik word miljonair. Het komt goed”.

 

 

 

 

Disseldorp omschreef Boefs jaren 2007-2013 met de woorden “Gevangenis in, gevangenis uit”. Zo pleegde Sofiane op zestienjarige leeftijd een overval op een Chinees restaurant.

   Achteraf vond Boef dat die onstuimige jeugd had bijgedragen aan zijn streven om succesvol te worden. “Als ik gewoon lekker met een gezinnetje was opgegroeid – moeder, vader en liefde – dan was het wel oké gegaan. Maar ik zou niet zo gemotiveerd zijn om iets met mijn leven te doen”. Het regelmatige verblijf achter de tralies was zijn ‘redding’ geweest.

 

Robert Vuijsje vroeg Sofiane waarom hij zich Boef noemde.

   “Dat is wie ik ben. Gewoon Boef. Tot ik ging rappen was dat mijn levensstijl. Ik wilde miljonair worden. Het begon toen ik 12 was. Een vriend van me had een telefoon gestolen op de kermis, ik had hem geholpen.

   Op mijn veertiende maakte ik mijn eerste klapper. Een paar duizend euro. Ik wist dat het groot zou worden als ik ging rappen. Op mijn zestiende deed ik het al. Een Surinaamse jongen, Sly, zei tegen me: ‘Vriend, jij moet eerst gaan leven en dan erover rappen’. Dat heb ik gedaan. Voor ik begon met rappen, had ik een leven waarin ik niet wilde opvallen. In die tijd kon ik geen aandacht trekken.

    Door mijn detentie bracht ik mijn eerste muziek uit. Eerst heb ik die jeugddetentie gepakt, zes maanden. Ik was zestien. Op mijn achttiende kreeg ik anderhalf jaar met zes maanden voorwaardelijk. Daarna kwam ik een jaar vrij. Omdat ik niet met de reclassering wilde praten, hebben ze me die zes maanden [alsnog] gegeven. Na de laatste keer was ik klaar om te beginnen met rappen”.

 

 

 

 

Tijdens het laatste verblijf achter de tralies vond Sofiane rust in het schrijven van rapteksten, meldde Rajko Disseldorp in zijn boek Hiphop in Nederland (2017). “Ik heb serieus voor de spiegel gestaan en gedaan alsof ik een bekend rapper was. Ik voelde het in mezelf”.

   Over die achttien maanden zei Boef. “Dat is lang, hoor. Dag in, dag uit. Er zijn mensen die tien jaar zitten of nog zwaarder: twintig jaar. Maar dat is niet stoer. Dat is fucking dom, want je doet twintig jaar niets”.

 

 

 

 

Boef wilde miljonair worden. Daar ging het hem om, verkondigde hij steeds. Met rappen zou dat wel lukken, was zijn overtuiging. De artiest kon het makkelijk uitleggen.

   Disseldorp: “Boef zag toen hij jong was het hebben van geld als het hebben van vrijheid. ‘Ik kom van niks. Mijn ouders hadden een uitkering, het was gewoon niet chill. Ik besefte altijd: de enige uitweg uit dit alles is geld verdienen’”.

 

Begin 2015 kreeg Boef, bijna 22 jaar, een eerste grote kans. Hij was uitgenodigd een sessie te doen voor Zonamo. Op dat YouTube-kanaal deden rappers sessies die miljoenen keren werden bekeken. Volgens de auteur van Hiphop in Nederland twijfelde Sofiane aanvankelijk nog. Hardop vroeg hij zich af: moet ik dit echt doen? De laatste nacht lukte het hem niet de slaap te vatten.

   De video, die 23 februari 2015 op YouTube verscheen, werd inderdaad miljoenen keren aangeklikt. “Wat ik daar rap, ik lieg niet, dat was mijn shit”. Sofiane kon in zijn rap verwoorden wat hij meegemaakt en in de gevangenis uitgewerkt had. “De mensen dachten: dit is niet een rapper die lekker op school zit en zulke goede woorden kan rappen. Ze geloofden me”.

   De jeugd was nu bereid geld te betalen voor een optreden. Dat gaf hem zelfvertrouwen. “Tegen vriend en helper Dion zei hij: ‘Broer, ik moet weten hoe het is om in een Range Rover te zitten. Ik moet het voor me zien, zodat ik hem sneller heb’.

   Dus ging hij op een dag samen met Dion naar een autodealer in Heemskerk. Hij zei dat hij een Range Rover wilde kopen, ook al had hij geen cent op zijn bankrekening. We gingen erin zitten. Ik pakte het stuur vast. Ik rook het leer. Ik keek ernaar. Ik zei tegen hem: ‘Ja man, deze ga ik halen’. Zeven maanden later heb ik hem gekocht”.

 

 

 

 

In 2016 verklaarde zijn manager Bakkali: “De inkomsten stijgen snel. De omzet komt uit op tonnen”. Al het geld kwam bij Boef zelf binnen. “Sinds Youtube kunnen artiesten zichzelf en hun muziek promoten. Daar heb je geen platenmaatschappijen meer voor nodig.

   Wij zijn begonnen met publiek zoeken en drijven nu boven. De straatstijl is populair. Hij is een voorbeeld voor de kids. Daar spelen we op in”.

   Boef werd in die tijd ook een veelgevraagde gast op scholen en zelfs kinderpartijtjes, was in Quote te lezen. Hij werd een beetje vergeleken met Ome Willem (Edwin Rutten).

   Bakkali: “Om hem nu de nieuwe Ome Willem te noemen, gaat te ver, maar hij is zeker populair”.

 

Het geld kwam niet alleen binnen. Het werd ook weer snel uitgegeven. Niet alleen aan een luxe auto. Door middel van een vlog timmerde de artiest aan de weg. De opnamen werden regelmatig in het Midden Oosten, Dubai, gemaakt.

    Mark Koster: “In de clip van ‘Lauw’ moesten een helikopter, een wagenpark met Ferrari’s en een tijger naar Dubai worden getransporteerd”.

    “We blazen het een beetje op. We weten dat de kijkers daar van houden. Die verwachten luxe van ons”, hoorde de Quote-redacteur van Boefs manager.

 

 

 

 

 

Vanaf 2016 belandden heel wat tracks van Boef in de mega top 100, zoals ‘Lauw’, ‘Salam’ (met Soufiane Eddyani), ‘Werken’, ‘Ik ga wel’ (met Ali B) en ‘Slapend rijk’ (met Sevn Alias). Regelmatig ontving hij gouden en platina platen, hoewel die nummers niet in de gewone top 40 verschenen.

    Dat veranderde in maart 2017, bij het verschijnen van zijn eerste album ‘Slaaptekort’. Heel toepasselijk werd hij op de inlay afgebeeld liggend tussen bankbiljetten. Daar draaide immers alles om in zijn leven, verklaarde Boef.

    Tot die tijd zat Boef contractueel vast aan Zonamo. Aan de lezers van het hiphop-boek legde hij anderhalf jaar geleden uit: “Op een gegeven moment was ik zo gegroeid dat ik mijn eigen centen had. Ik dacht: nu kan ik het zelf doen. Waarom zou ik geld afstaan als het niet hoeft? Je moet zorgen dat je niet te lang bent getekend”.

    Boef was geen beginnende rapper meer: “Weet je wanneer een label goed is? Als je nog geen geld hebt en niet kunt investeren in videoclips, in studio’s, in marketing. Ze investeren in jou en krijgen daarom een deel”.

 

Die periode was voorbij. Boef had meer dan genoeg inkomsten. Hij was naar eigen zeggen bereid vijftig duizend euro te investeren in een opvallende YouTube clip, met name voor het nummer ‘Habiba’.

    Sofiane was eerder gevallen op de video ‘Sukkel voor liefde’ van de Opposites (2013). Die was gemaakt door Paul Geusebroek van Cake film. “Ik heb veertigduizend euro, exclusief btw. Wat kunnen we daarmee?”, liet hij de regisseur weten.

    Geusebroek schoof Madja Amin naar voren, die het idee opperde om te filmen in de Oekraine.

    Boef: “Ik voelde hem gelijk. Welke rapper heeft er nu een clip in Oekraine? Al die clips zijn altijd in zonnige landen. Ik dacht: helemaal gek in Oekraine met alleen maar blanke mensen”.

    De Frans-Nederlandse rapper was lyrisch over het eindresultaat. “Ik zat in het donker. In het eerste shot zag ik mezelf rennend in een onderbroek. Ik kreeg gewoon kippenvel. Ik vind dit de hardste clip ooit in Nederland. Dat meen ik serieus, niet omdat het mijn clip is”.

 

De clip zorgde voor het beoogde doel. Toen het album ‘Slaaptekort’ voor het eerst op Spotify te beluisteren was (17 maart 2017) was ‘Habiba’ niet het populairste nummer. Dat veranderde nadat dat specifieke nummer via YouTube zichtbaar gemaakt werd. Disseldorp: “‘Habiba’ ontplofte op Spotify. De videoclip had binnen een dag meer dan een miljoen views”.

    Het besluit om 50.000 euro te investeren pakte voor Boef optimaal uit.

 

 

 

 

 

 

In 2017 nam Sofiane een andere belangrijke beslissing. Hij sloot zich aan bij SPEC, het management-bureau van Ali Bouali. Samen met zijn vrouw Breghje Kommers behartigt Bouali, beter bekend als Ali B, vanuit Almere naast zijn eigen zaken en die van Boef, tevens die van Ronnie Flex, winnaar van de meest recente Popprijs, Jack $hirak, Famke Louise, Glenn Faria, Jiri11, Soufiane Eddyani, Leafs, Supergaande, Bokoesam, Dyna, Monica Geuze, Leads, Sophie Milzink, Memru, Mula B, Jordan Wayne, Stuk en Najiv Amhali.

    Volgens Sofiane was het een meesterzet. Vooral de rol van Kommers prees hij. “Ze steunt me en is een tweede moeder voor me. Ze staat altijd klaar voor me en dat had ik nodig. Sinds zij mijn management doet merk ik veel mee rust en professionaliteit in mij”.

    Ali B trad volgens hem meer vanuit de achtergrond op. Soms was die even boos om hem scherp te maken. Of positief als Boef iets goed gedaan had.

 

Sofiane was er, waarschijnlijk door zijn ervaring bij Zonamo, achter gekomen dat je je muziek het beste zelf kon uitgeven. Gelukkig, legde hij aan Disseldorp uit, had hij niet voor lange tijd bij iemand als Kees de Koning van het hiphop-label Top Notch getekend. Als die hem eerder een contract had aangeboden was hij er waarschijnlijk op ingegaan. Dan zou hij in zijn naïviteit gedacht hebben: “Wauw, ik ben getekend. Nu ik drie jaar verder ben, ken ik dat spelletje”.

    Zijn advies was dan ook: “Ik raad iedereen aan om nooit te tekenen”.  

 

 

 

 

 

 

In 2017 had Sofiane veel bereikt. Zijn single ‘Habiba’, een eigen nummer, verscheen hoog in de Nederlandse top 40. Aan boekingen geen gebrek. Zijn inkomsten werden bovendien verhoogd doordat menigeen zijn activiteiten volgde door te aan te klikken op bijvoorbeeld Spotify en YouTube. Aan de auteur van Hiphop in Nederland verkondigde de artiest dan ook: “Je kunt er niet omheen dat 2017 mijn jaar was. Zoveel awards gewonnen, zoveel records gebroken. Iedereen kan veel zeggen, maar dit was mijn jaar. Ik blijf bescheiden, maar je kunt me niet uit de top drie denken”.

    Het succes was ook af te lezen in allerlei berichten in de media. Zo meldde SPEC op 10 maart 2017: “Boef heeft een half miljoen volgers op Instagram. Ook op Spotify is hij populair. Per maand heeft hij gemiddeld 754.491 luisteraars op Spotify”.

    Op 21 maart was op de website van Entertainment Business te lezen: “Met het album ‘Slaaptekort’ brak Boef het record voor het meest gestreamde album op één dag op Spotify in Nederland. Het album werd 4,2 miljoen keer gestreamd. Alle zestien nummers van ‘Slaaptekort’ verschenen afgelopen weekend in de top 20 van Spotify Nederland. Door dat succes staat de Nederlandse rapper momenteel op plaats 28 van de lijst van wereldwijd meest gestreamde artiesten”.

    Nu.nl liet op 7 juli weten: “De rapper kreeg een Multi Award omdat zijn album binnen tien weken meer dan honderd miljoen keer werd gestreamd. De teller staat inmiddels al op ruim 120 miljoen streams”.

 

De Telegraaf publiceerde op 27 juni 2017 een bericht met als titel: ‘Boef: geld is belangrijk’. De krant gaf aan dat de 24-jarige rapper en vlogger per maand (mede?) door de streams een inkomen had van 80.000 euro. Boef voegde eraan toe: “Vergeet niet dat ik zo’n dertig optredens per maand heb, dus reken maar uit”. De rapper hoopte, aldus de Telegraaf, zich over een paar jaar tot de rijkste Nederlanders te mogen rekenen.

    In diezelfde tijd vertelde hij aan Rajko Disseldorp: “Alles wat jij wilt bereiken, heb je zelf in de hand. Als je miljonair wilt worden, dan kan dat”.

    Boef borduurde hier door op een thema dat Kees van Kooten en Wim de Bie eind jaren zeventig als de Tegenpartij gelanceerd hadden: “Geen gezeik, iedereen rijk”.

 

 

 

 

Sofiane besefte hoe snel en essentieel zijn positie veranderd was. Door zijn in korte tijd verworven rijkdom had Boef vrienden verloren. Die hadden gedacht dat de nieuwe rijke een gedeelte van zijn geld wel wilde ‘uitlenen’.

   Daar was hij naar eigen zeggen in 2017 absoluut niet toe bereid. “Al zou ik vijftig miljoen verdienen, dan moeten ze nog niet geld aan me vragen. Soms verlies je vrienden met wie je vanaf je jeugd jaren bent omgegaan. En dan merk ik nu: nu draait het dus daarom. Als ik nee zeg, dan ben ik niet meer je vriend. Dat merk ik wel met dit leven”.

   Sofiane accepteerde niet dat de jongens waar hij mee was opgegroeid tegen hem zeiden: “Je rapt alleen maar”. Voor wie het niet begreep maakte hij duidelijk: “Mensen kunnen er niet tegen dat ik veranderingen doormaak, dat ik niet stil blijf zitten. Als de een wat bereikt, dan verwacht die ander: de rest van de vriendengroep krijgt gewoon maandelijks gestort. Alleen omdat ik zoveel verdien”.

   De hiphopper genoot evenwel van zijn nieuwe status. “Het is wel lekker. Ik merk wie met mij is om wie ik echt ben. Het boeit die vrienden niet of ze nu een euro krijgen of niets. Zij zijn er gewoon omdat ze mijn vrienden zijn”.

   Disseldorp gaf een voorbeeld van een echte vriend: Dion, een ‘broer’ in 2017. De artiest vertelde aan de journalist dat hij hem iets wilde voorlezen. “Dion, vriend van Boef, rent naar de kast, pakt het schrift en springt over de bank om het enthousiast te overhandigen”.

   In 2016 formuleerde Boef het als volgt: “Ik kan een Hollander als vriend hebben of een neger. Alle moslims zijn sowieso mijn broeders”.

 

 

 

 

Sofiane zette zijn inkomsten in 2018 op een andere manier in, meldde de Telegraaf aan het einde van dat jaar. Op Instagram liet de rapper aan scholieren weten: “Ik geef met kerst 1000 euro weg. Het enige wat je moet doen is zorgen dat je deze maand een 9+ scoort op een van je toetsen”. Boef: “Zorg voor goede cijfers op school, ik zorg voor goede cijfers in je zak”.

    De drie winnaars zouden bovendien een VIP-ticket krijgen voor een van zijn optredens.

    Kort daarna verscheen er een update. “Weet je wat? Ik maak er 3000 euro van!”

    De rapper gaf op zijn vlog tevens een vakantie weg aan een van zijn volgers, aldus de Telegraaf. In een mum van tijd hadden zich 57.000 kandidaten gemeld. Je zou het internet-marketing kunnen noemen.

    Boef ging leek zich te gaan gedragen als een moderne mecenas.

 

 

 

 

 

 

Sofiane stond zeker niet alleen in de belangstelling van de media door zijn activiteiten als hiphopper. Keer op keer viel hij op door uit de band te springen. In een vlog liet hij trots zien hoe hij zich met (veel te) hoge snelheid over de weg voortbewoog. Die vorm van stoerheid paste hij metterdaad toe, zo bleek toen hij werd aangehouden terwijl de teller op ongeveer 300 kilometer per uur stond.

    Van spijt over die gang van zaken was weinig sprake, werd in de media afgedrukt. “De rechtbank rekende de rapper vooral aan dat hij een voorbeeldfunctie naar zijn fans toe heeft. Boef plaatste de filmpjes, waarin hij pochte over zijn gevaarlijke rijgedrag, op internet”.

 

Een ander media event veroorzaakte Boef door de manier waarop hij met vrouwen omging. Al in 2016 maakte hij de directrice van zijn school uit voor kankerhoer. Die opmerking herhaalde hij een jaar later meer in het algemeen. In Trouw wijdde Thomas Heerma van Voss er begin 2018 een artikel aan. Daarin schreef hij onder meer: “Op Oudejaarsnacht kreeg Boef een lift van drie jonge vrouwen die hij in een Snapchatfilmpje ‘kechs’ noemde – Marokkaanse straattaal voor sletten of hoeren – omdat ze zo laat nog op de been waren.

    Een dag later bood hij tot veler verbazing geen excuses aan. Hij zette juist een filmpje online waarin hij zijn standpunt verder uitlegde: een goede vrouw, zo zei hij tegen de camera die hij zelf vasthield, dient op zo’n tijdstip niet nog buiten rond te rijden. Die moet thuis zitten, lief zijn, naar haar ouders luisteren, studeren – en als je je in het nachtleven stort, drinkt en drugs gebruikt, tja, dan ben je een kech”.

   De journalist voegde eraan toe: “Vrouwonvriendelijkheid is geen uitzondering in Boefs werk. Zijn vorig jaar verschenen debuut ‘Slaaptekort’, dat hij in eigen beheer uitbracht, staat vol met zinnen over ‘sletten’, ‘teven’ en ‘bitches’ en andersoortig niet gespecificeerde maar duidelijk minderwaardig geachte vrouwen.

   Er spreekt iets kinderlijk onbevangens uit de zinnen, maar daarin schuilt juist een deel van Boefs enorme aantrekkingskracht: hij is iemand die niet netjes binnen de lijntjes loopt. Niet wanneer hij vlogt, niet wanneer hij op televisie verschijnt, en zeker niet wanneer hij rapt.

   Zijn werk draait juist om het onmaatschappelijke, het gevaarlijke, het verbodene – oftewel: een leven vol scheldwoorden en stoerheid, het soort bestaan dat zijn luisteraars niet durven of kunnen leiden.

   De afgelopen jaren waren er al incidenten waarbij hij op zijn zachtst gezegd een onflatteuze hoofdrol speelde, maar daarmee is Boefs populariteit eigenlijk alleen maar gegroeid: zijn werk werd zeker in 2017 massaal beluisterd door een uitgesproken jong publiek, voornamelijk middelbare scholieren”.

 

Boef, met gevoel voor publiciteit, speelde het spelletje mee in de media door publiekelijk zijn excuses aan te bieden. Op een mooie manier verkondigde hij live op de publieke omroep (NPO 3 FM Serious Radio): “Wij rappers zeggen bitches en zo. Wat ik zei is fout”. Om vervolgens met een voorbehoud te komen: “Ik zal nooit jullie ideale schoonzoon zijn”.

    Zo bleef de artiest het spannend houden.  

 

Diverse internetsites brengen al geruime tijd continu nieuws over de manier waarop de artiest botst met instanties, politie, organisatoren, zijn huurbaas, vrouwen, noem maar op. Op 11 januari 2017 werd hij wegens het beledigen van agenten bijvoorbeeld veroordeeld tot een taakstraf van tachtig uur plus een boete. Op het vernielen van een politie-auto volgde een nieuwe taakstraf. Zijn dolle autorit, die waarbij hij betrapt werd, leidde eveneens tot stevig juridisch ingrijpen.

    Trouw-journalist Joris Belgers schreef vorig jaar een artikel over de ‘grote cultuurclash, tussen de hiphop- en jongerencultuur en het grote publiek’.

 

Leven we in een nieuwe tijd, met volstrekt andere waarden? In 1969, vijftig jaar geleden, werd ‘the age of aquarius’ aangekondigd, een periode van vrede en harmonie, legden de hippies uit, onder andere in de rockmusical ‘Hair’. In de eerste decennia van dit millennium lijkt daar steeds minder sprake van te zijn – om het over terreuraanslagen niet eens te hebben.

 

 

 

 

Alle ophef over zijn persoon lijkt Boef niet te deren. Al een jaar geleden liet hij door middel van Instagram weten dat hij miljonair was. Daarmee had hij in feite bereikt waar hij al die tijd naar gestreefd had – rijk worden door middel van hiphop.

    In het lange interview met Rajko Disseldorp vroeg deze aan de hiphopper of hij ooit nog iets van zijn muziekrechten zou willen afstaan.

    Boef reageerde met: “Als er een megadeal komt? Ik ga niet nooit zeggen”.

    Rajko vroeg wat hij een megadeal vond. Een paar ton?

    “Ik denk wel meer hoor. Een paar miljoen. Dan ga ik er wel over nadenken”.

    Op 13 februari 2019, twee dagen geleden, maakte Warner Chappell Music Holland bekend een exclusieve fondsovereenkomst met Boef getekend te hebben. “De concurrentie was enorm, maar we zijn ontzettend trots en blij dat Boef, in overleg met zijn management, [voor ons] kiest”, aldus Anita Barisic, A&R / Creative Manager van het bedrijf.

    Is dit de megadeal waarover hij nog maar kort geleden sprak? Hoe dan ook, het lijkt vast te staan dat we nog veel van Boef zullen horen.

 

 

 

 

Als historicus wacht je meestal met onderzoek en schrijven totdat je een goed overzicht kunt hebben en allerlei zaken boven water komen die het beeld, zoals ons dat via de media bereikt, in een ander daglicht brengen. Maar omdat ‘hiphop heerst’, zoals Robert van Gijssel het recentelijk in de Volkskrant definieerde, leek het me aardig eens in het dichtbije verleden te duiken. Met veel dank trouwens aan Rajko Disseldorp die een interessant boek over de hiphop in Nederland publiceerde.

 

Clips

* Boef en de politie

* Boef veroordeeld wegens te snel rijden, januari 2019

 

Harry Knipschild

15 februari 2019

 

 

Literatuur

Mark Koster, ‘Dit is het succes van rapper Boef’, Quote, 16 september 2016

Robert Vuijsje, ‘Nederland zou ook trots op mij kunnen zijn’, Volkskrant, 26 september 2016

Daisy Heyer, ‘‘Boef heeft kat gedood na ruzie over wietplantage’’, Metro, 27 september 2016

‘Boef heeft een half miljoen aangetikt’, website SPEC, 10 maart 2017

‘Boef breekt Nederlandse records op Spotify’, Entertainment Business, 21 maart 2017

‘Boef behaalt #1 met debuutalbum ‘Slaaptekort’ en single ‘Habiba’’, website SPEC, 24 maart 2017

‘Boef breekt records in single top 100’, Telegraaf, 25 maart 2017

Peter Winterman, ‘Politiebond: Rapper Boef leert niets van straf’, AD, 3 mei 2017

‘Boef: geld is belangrijk’, Telegraaf, 27 juni 2017

‘Rapper Boef krijgt eerste Multi Award’, Nu.nl, 3 juli 2017

Rajko Disseldorp, Hiphop in Nederland, Amsterdam [najaar] 2017

‘Geen eenmalige fout, maar gewoonte’, Telegraaf, 7 januari 2018

Thomas Heerman van Voss, ‘Die kech van Boef’, Trouw, 13 januari 2018

Joris Belgers, ‘Rel rond rapper Boef één grote culuurclash’, Trouw, 20 januari 2018

Robert van Gijssel, ‘Hoe rapper Boef vrede sloot met Nederland’, Volkskrant, 21 januari 2018

‘Rapper Boef grote winnaar bij FunX Music Awards’, NOS, 10 mei 2018

‘Rapper Boef geeft vakantie weg’, Telegraaf, 23 juli 2018

‘Boef: Drie keer 1000 euro als jullie een 9+ halen’, Telegraaf, 4 december 2018

Rufus Kain, ‘Boef rapt wat je als kind niet mag zeggen’, Trouw, 30 januari 2019

‘1.5 jaar rijontzegging en geldboete voor Boef’, Telegraaf, 30 januari 2019

‘Boef tekent exclusieve overeenkomst met Warner Chappell Music Holland’, Entertainment Business, 13 februari 2019