De laatste maanden zijn er weer enkele boeken over de geschiedenis van de popmuziek verschenen. In Crazy Man Crazy, kijkt Bill Haley junior terug op het leven van zijn vader, die met ‘Rock Around The Clock’ in de jaren vijftig de westerse wereld veroverde.

   Samen met ghostwriter Paul Morley neemt Chris Blackwell in The Islander zijn langdurige carrière als ‘platenbaas’ van Island onder de loupe. Blackwell speelde een intensieve rol bij Bob Marley, Stevie Winwood, Cat Stevens en U2.

Twee decennia geleden schreven Hector Cook, Môn Hughes en Melinda Bilyeu een dikke pil over de Bee Gees (‘the ultimate biography’). In die tijd leefde de tweeling Maurice en Robin Gibb nog. Dit jaar publicerde Bob Stanley een veel dunner boek, dat op de omslag tussen aanhalingstekens wordt aangeduid als ‘the definitive biography’. Dat is natuurlijk onzin. Naarmate de tijd vordert verschuift steeds het perspectief.

   Hoofdstuk 3 van de ‘oude’ biografie had als titel ‘Children of the world’. De nieuwe biografie van Stanley heeft dezelfde titel: Children of the World. In dit artikel wil ik het hebben over de broertjes Gibb, die in 1958 straatarm hun geboorteland verlieten om samen met hun ouders in Australië een nieuw leven op te bouwen. Negen jaar later kwamen ze terug en werden in één klap beroemd.

Orkestleider Hugh Gibb

Vader Hugh Gibb (1916-1992) groeide op in de tijd dat grote orkesten, big bands, de toon zetten. Grote namen waren Tommy & Jimmy Dorsey, Artie Shaw, Duke Ellington, Benny Goodman, Louis Prima, Ozzie Nelson, Guy Lombardo en Glenn Miller. De orkesten in Amerika (en Engeland) maakten muziek voor een dansende menigte. Het was een komen en gaan van muzikanten in die orkesten. In de crisistijd na de Wall Street Crash (1929) was het vaak hard vechten voor je bestaan.

   Hugh, geboren in de Noord-Engelse stad Manchester, formeerde als drummer een eigen orkest. Tijdens een van de optredens danste hij met zangeres Barbara Pass op de muziek van ‘Moonglow’ (song van Irving Mills, 1933) en ‘I’m in the Mood for Love’ (Jimmy McHugh, 1935). De romance die daaruit volgde, leidde tot hun huwelijk op 27 mei 1944. Hun kinderen kregen de namen Lesley, Barry, Robin, Maurice en Andy.

Barbara en Hugh Gibb (1944)

Lees verder

• Hits: 48611

Welkom op de website van Harry Knipschild.
  
In november 2009 ben ik met een eigen website begonnen. Gewoon door er het eerste artikel op de plaatsen (‘Een bijzonder interview met Phil Spector’). Vervolgens heb ik geprobeerd er wekelijks een nieuw item op te zetten. Meestal een verhaal uit de geschiedenis van de popmuziek, maar soms bijvoorbeeld ook een missie- of reisverhaal.
   Als ik het te druk had, of als er iets anders aan de hand was, kon ik gelukkig putten uit een aantal eerder geschreven artikelen over diverse onderwerpen.
  
Op 7 oktober 2010 was de presentatie van mijn eerste boek over de geschiedenis van de popmuziek (Money Money Money?). Die vond plaats in boekhandel De Kler (Breestraat, Leiden). Het eerste exemplaar mocht ik overhandigen aan Leo Blokhuis. Er waren ongeveer honderd mensen aanwezig. Kees de Bakker (uitgeverij Conserve) liet er, zonder dat ik het merkte, opnamen van maken. Als je hier klikt vind je mijn presentatie, hier de reactie van Leo Blokhuis en hier commentaar van Klaas van der Wal (1949-2018, Shocking Blue), Henk Smitskamp (o.a. Motions, Shocking Blue, Sandy Coast, Livin' Blues), Ton van der Kleij (1949-2015, Earth & Fire), Hans Rouw (Radio West) en Kick Klimbie (EMI/Bovema Records).
   Kees de Bakker kwam op het idee de opnamen op YouTube te plaatsen, met ‘Venus’ van Shocking Blue als intro. Ik moest het indertijd zelf ontdekken.

Website gearchiveerd door Koninklijke Bibliotheek in Den Haag

Op 15 januari 2016 ontving ik onderstaand bericht van de Koninklijke Bibliotheek:
 
“In het kader van het initiatief van de Koninklijke Bibliotheek (KB) om een selectie van Nederlandse websites te bewaren voor toekomstig onderzoek, willen wij ook uw website archiveren en voor de lange termijn bewaren.
   Websites bevatten vaak waardevolle informatie die niet analoog verschijnt en die ten gevolge van de grote ‘omloopsnelheid’ het risico loopt voorgoed verloren te gaan. Dat websites als ‘digitaal erfgoed’ het behouden waard zijn, is internationaal erkend in het Unesco Charter on the Preservation of the Digital Heritage uit 2003. Het signaleert dat digitaal erfgoed verloren dreigt te gaan en dat het bewaren daarvan voor gebruik door de huidige en toekomstige generatie onderzoekers zeer urgent is.
   De KB ziet het als haar taak om ook websites duurzaam te bewaren en raadpleegbaar te houden voor toekomstige generaties en ze te behoeden voor verlies door bijvoorbeeld technologische veroudering.
   Om die reden archiveert de KB websites die als verzameling een representatief beeld geven van de Nederlandse cultuur, geschiedenis en samenleving op het internet.
   Uw website zal daartoe gearchiveerd en duurzaam opgeslagen worden. Het archiveren zal voor het eerst gebeuren vanaf 14 februari 2016. Daarna zullen regelmatig opeenvolgende versies opgenomen worden. De archiefversies worden beschikbaar gesteld aan een algemeen publiek via de website van de KB”.

De meest recente mij bekende versie van deze website (nummer 6779) is gedateerd 31 december 2021.
 

Bovenstaande boeken zijn in druk verschenen.

In december 2021 heeft het Boudewijn Büch Gezelschap een boekje gedrukt en uitgegeven, Roy Orbison en Boudewijn Büch. De tekst is van mijn hand.

In 2000 rondde ik mijn studie geschiedenis in Leiden af met een scriptie over Herman Willem Daendels in Indië. Als het aan prof. dr. Blussé had gelegen, was ik op dit onderwerp gepromoveerd, maar hij kreeg de financiering niet voor elkaar. In overleg heeft drs. Hans Redeker mijn historisch onderzoek afgerond. Het resultaat is te lezen in zijn onlangs verschenen boek Herman Willem Daendels. De kleine Napoleon (uitgeverij Aspekt).

Wil je mijn boek over Hubert Kallen (2014-2016, dertig hoofdstukken) lezen, klik dan hier.

Wil je mijn boek (proefschrift, 2005) over Ferdinand Hamer lezen klik dan hier.