500 - ‘Engelbewaarder’, een liedje van Pierre Kartner
In de eerste week van oktober zond Avro-Tros op radio 5 de Nederlandstalige top 1000 uit, samengesteld door de luisteraars.
In die lijst, je kon het verwachten, tal van bekende liedjes en oud-gediende artiesten, zoals ‘Papa’ (Stef Bos, op 4), ‘Malle Babbe’ (Rob de Nijs (8), ‘Het Dorp’ (Wim Sonneveld, 13), ‘Heb je even voor mij’ (Frans Bauer, 14), ‘Avond’ (Boudewijn de Groot, 21), ‘Kleine Café aan de Haven’ (Vader Abraham, 23), ‘Stil in mij’ (Van Dik Hout, 46) ‘Laat me alleen’ (Rita Hovink, 54) en ‘Ben ik te min’ (Armand, 56).
De nummer één van dit jaar in deze hitlijst was er een van een artiest, die een jaar geleden nog onbekend was bij het grote publiek: Marco Schuitmaker, op 14 maart 1999 geboren in de voormalige veenkolonie Oude Pekela (Groningen). Met behulp van Christian Hulsebos en Kees Tel maakte hij in het verleden (vanaf 2017) al aardig wat singles, zonder dat die op welke hitlijst dan ook belandden.
Dit jaar kwam de grote verandering; de doorbraak. Met ‘Engelbewaarder’ heeft hij in de afgelopen maanden de top bereikt. Maar liefst 25 weken vertoefde ‘Engelbewaarder’ in de Nederlandse top 40 en bereikte er een vierde plaats. In de concurrerende lijst, de Single Top 100, plaatste de artiest zich zelfs zeven weken op één. En dan nu de top in de Nederlandstalige top 1000. Marco Schuitmaker heeft het op 24-jarige leeftijd helemaal gemaakt.
Wat is er gebeurd om dit succes tot stand te brengen?
Johnny Hoes
Voor Nederlandstalige muziek, muziek voor de grote massa, is het vaak moeilijk geweest om aandacht in de officiële media te krijgen. Volgens menige programmamaker deugde die muziek niet.
In de jaren vijftig week iemand als de Rotterdammer Johnny Hoes (1917-2011) dan ook uit naar de Nederlandse uitzendingen, ’s morgens, bij radio Luxemburg. Je kon daar zendtijd kopen. Zo wist Johnny in 1957 bijvoorbeeld de ‘Boerinnekesdans’ van de Limburgse Zusjes met succes bij het grote publiek onder de aandacht te brengen. Er werden meer dan 100.000 exemplaren van verkocht. Hoes werkte samen met mensen als Addy Kleijngeld, die evenals hij probeerde te ‘vertalen’ waar de gewone mensen naar wilden luisteren.
Hoes produceerde de platen voor het Philips-label van Phonogram. Daar werd hij ondanks zijn successen (naar eigen zeggen) niet serieus genomen. Enigszins gefrustreerd nam hij in 1964 afscheid van zijn ‘nette’ collega’s en begon voor zichzelf. Zijn eigen producties, uitgebracht op het Telstar label, bracht hij aanvankelijk onder bij Dureco in Amsterdam, de Nederlandse tak van een Belgische platenmaatschapij.
Met artiesten als de Zangeres zonder Naam (Mary Bey, 1919-1998) en de Heikrekels zorgde het Telstar label voor een substantiële Dureco-omzet. ‘Waarom heb jij me laten staan?’ van de Heikrekels was in 1967 (waarschijnlijk) de meest verkochte single van het jaar in ons land.
De samenwerking van Dureco en Hoes was evenwel niet van lange duur. Met al zijn artiesten, die rechtstreeks bij hem onder contract stonden, verhuisde Hoes eind 1967 naar het Limburgse Weert en zette een eigen kantoorpand met studio, platenperserij en distributie op. Dureco had het nakijken. “Wat overbleef was een zinkend schip”, verklaarde bedrijfsleider Rob Aardse in 1972. Het Amsterdamse bedrijf was een jaarlijkse omzet van 2,5 miljoen gulden kwijtgeraakt.
Pierre Kartner
Annie de Reuver introduceerde een nieuwe ‘kracht’ bij haar baas: Pierre Kartner. “Als het moet kan die ook nog wel eens een tekstje schrijven”, zou ze ter aanbeveling gezegd hebben.
Pierre, 35 jaar in 1970, was zonder al te veel succes al een aantal jaren actief in de platenwereld. Hij was begonnen als een soort troubadour, singer-songwriter zouden we tegenwoordig zeggen. Maar, waarschijnlijk om den brode, was Kartner – in Breda – voor alle soorten Nederlandstalige muziek te vinden.
Rob Aardse in 1972: “Al gauw had ik in de gaten dat die man nog heel wat meer in zijn mars had. In 1970 werd hij producer bij ons en toen hebben we ook het Elf Provinciën label gecreëerd, een label met een heel eigen gezicht, letterlijk en figuurlijk. Nederlands repertoire, Nederland in kleuren op de hoes”.
Het in dienst nemen van Pierre Kartner, een ambitieuze man, bleek al snel een gouden greep te zijn. Pierre wist goede contacten op te bouwen met de Nederlandse zeezenders Noordzee en Veronica, die inhaakten op de muzikale smaak van hun luisteraars, terwijl de officiële omroepen het – zoals gebruikelijk – vaak lieten afweten.
‘Huilen is voor jou te laat’
Als medewerker van Dureco schreef en produceerde Kartner begin 1970 de single ‘Huilen is voor jou te laat’ van Corry (Konings) en de Rekels. Het verhaal gaat dat de tekst uit het leven gegrepen was. De zangeres had al geen jaren contact meer met haar moeder. Tijdens het inzingen werd ze enorm emotioneel; zo emotioneel dat Pierre zelfs de tekst moest aanpassen.
Het tekent (achteraf) de aanpak van de Brabander. Voor elk thema wist hij een passende song te schrijven. Zijn manier van werken deed denken aan die van country & western-artiesten. Kartner nam in de studio dan de tweede stem voor zijn rekening. De muziek zelf kon soms vrolijk zijn, de zang en de teksten niet. Dat sloeg geweldig aan. ‘Huilen is voor jou te laat’ kwam weliswaar niet hoger dan op 5 in de top veertig, maar bleef wel 41 weken in de lijst vertoeven.
In 2014, 44 jaar later, maakte Alex Roeka (geb. 1945) een nieuwe versie van ‘Huilen is voor jou te laat’. Toen hij de song in ‘De wereld draait door’ (VARA) als een guilty pleasure ten gehore mocht brengen, werd Roeka door Matthijs van Nieuwkerk (geb. 1960) aan de tand gevoeld. De jonge mensen in het publiek lachten bij het horen van namen als Piere Kartner en Vader Abraham, zijn pseudoniem als zanger.
De nieuwe vertolker, afgestudeerd psycholoog, gaf een filosofisch antwoord. “In mijn tijd luisterden we naar de Stones, naar Bob Dylan, Lou Reed, Frank Zappa, Pink Floyd. Daar kon je niet met Corry en de Rekels aankomen. Maar in het café, ’s nachts – en ik had wat gedronken –, dan kwam daar op die jukebox steevast ‘Huilen is voor jou te laat’. Ik kon dan bij me zelf niet ontkennen dat ik dat niet goed vond. Ik vond dat mooi”.
Van Nieuwkerk wilde het gesprek niet te lang laten duren. Maar Roeka, winnaar van twee Edisons, ging door. “Ik weet ook waarom dat is. Ik kom uit Ravenstein. Als jongen van negen/tien, als het kermis was, liep ik door het stadje naar de muziek te luisteren, die uit die cafés kwam, waar wij zelf niet in mochten. Daardoor heb ik een soort geheime band met het levenslied gekregen, zoals dat geschreven is door Johnny Hoes en Vader Abraham”.
Toen Van Nieuwkerk de vertolking van Roeka aankondigde, nam laatstgenoemde opnieuw het woord. Hij vond dat er meer te zeggen was over het levenslied: “Daar moet je niet denigrerend over zijn. Dat gaat wel ergens over. Dat gaat over de grote thema’s, de dingen waar elk mens in zijn leven onherroepelijk mee te maken krijgt: ontrouw, wraak, haat. Dat is al begonnen bij de oude Grieken. Die tragedies gingen daar al over. Er loopt een rechte lijn van Sophocles [496-406 vC] over Shakespeare [1564-1616] naar Vader Abraham”.
Het publiek in de studio bleef anno 2014 lachen.
In 2022 kreeg de populaire presentator zelf met het fenomeen ‘haat’ te maken. Genadeloos moest hij het veld ruimen na een reeks klachten over machtsmisbruik.
Pierre Kartner en Mieke (Gijs)
Corry Konings was niet de enige zangeres waar Kartner mee werkte. Toen ze de Rekels verliet om een solo-carrière te beginnen, liet Pierre haar plaats in het combo innemen door Hanny. ‘Mario’ van Hanny en de Rekels belandde anno 1972 in de top 10. ‘Zou het erg zijn lieve Opa’ werd anno 1971 een nummer één hit voor Wilma (Landkroon). In 1973 produceerde Kartner ‘Een kind zonder moeder’ met de Belgische zangeres Mieke (Gijs).
Voor het Nederlandstalige lied braken moeilijke tijden aan toen zeezender Radio Veronica zijn uitzendingen op 31 augustus 1974 moest staken. De gewone omroepverenigingen waren van hun populaire concurrent verlost. Nederlandstalige artiesten kregen het moeilijk om hun repertoire via Hilversum te laten horen. Voor een zangeres als Mieke braken minder goede tijden aan in Nederland. Haar platen waren weinig meer te horen bij de ‘normale’ zender.
Met name in het oosten en noorden kwam er een reactie op het wegvallen van de zeezenders. Heel wat mensen op het platteland kochten zendapparatuur en begonnen een eigen radiostation. Ze werden ‘etherpiraten’. Zo’n station zond vrijwel alleen Nederlandstalige muziek uit. De ‘eigenaar’ van de zender kocht zijn platen in de winkel en had een goed oor voor wat er bij zijn gehoor populair was. Via de telefoon of rechtstreeks contact kwamen de verzoeken binnen. Met wat de platenmaatschappijen deden had hij weinig of niets te maken.
Uit eigen ervaring constateerde ik dat sommige Nederlandstalige singles langzaam maar zeker populairder werden, ook als het bedrijf waar ik werkzaam was (Polydor in Rijswijk) die al vervallen had verklaard en voor de uitverkoop bestemd had. Met nogal wat moeite wist ik keer op keer een collega als Henk Keuter over te halen tot herpersing over te gaan. Na enige tijd – dankzij de piraten in het noordoosten – werden ‘De verzonken stad’ (Frank & Mirella) en ‘Ik zoek een meisje’ (Jan en Zwaan) alsnog grote hits. Andere Polydor-bestsellers in dat genre waren ‘De rode rok’ (Ard Eggens), ‘Mooi Volendam’ (Canyon) en ‘S-c-h-e-i-d-i-n-g’ (van Monica West).
Doordat ik als A&R-manager moest ‘drammen’ om Nederlandstalige producties een plaats bij Polydor te geven, kwam ik in conflict met Nico van Biemen, in de jaren tachtig directeur van het bedrijf in ons land. Dat ging zover dat hij mij verbood om zaken met Kartner te doen. Hij wilde de Brabander niet meer zien in ons pand in het Hilversumse Noordse Bosje, waar Polydor was neergestreken.
Vanwege de etherpiraten hadden veel van die artiesten overigens goede verdiensten. Met een orkestband traden ze avond aan avond op in het land, tot wel drie keer per avond toe. Ze verdienden fantastisch, maar zaten wel uren achter elkaar achter het stuur – heel vermoeiend. Ik ben wel eens met Frank & Mirella mee gereden. Uit eigen ervaring weet ik hoe het eraan toeging.
Mieke bij de piraten
Pierre Kartner en Mieke Gijs
Een andere single die in het noordoosten werd opgepakt was ‘M’n engelbewaarder’ van Mieke. Het liedje (uit 1976) had een bijzondere achtergrond, zoals de tekst duidelijk maakte:
“Duizenden strepen, duizenden bomen. Ben in gedachten, ben aan het dromen. Ik zit in mijn auto en voel me bevrijd. Daarin zit mijn leven, ik heb alle tijd. Je zit zonder zorgen, nergens aan denken. Even maar stoppen, om bij te tanken. Flitsende lampen, de motor die draait. Toch waarschuwt een haan in je hoofd die kraait.
Tien kilometer, dan ben je weer thuis. Je ziet in de verte het dak van je huis. Je voelt dat je slaap hebt, toch rij je maar door, een engelbewaarder, die bijna verloor.
Dan zie je bloemen, alles is wit. Het is toch je moeder, die naast je zit. Je kijkt in haar ogen, en ziet dan een traan. Alsof ze wil zeggen, voorzichtig voortaan”.
En het refrein: “Ik weet nu dat er een engelbеwaarder bestaat. Je kunt hem niеt zien, als ie zachtjes tegen je praat. Ik weet nu ook dat zo’n engelbewaarder op je let. Ik kan het weten, ik ben er zelf eens door gered”.
Pierre Kartner, de songwriter, schreef ‘M’n engelbewaarder’ nadat Mieke achter het stuur in slaap was gevallen, het ongeluk wonder boven wonder overleefd had, maar wel in het ziekenhuis was beland. Ze reed 100.000 kilometer per jaar. Het was Kartner ten voeten uit. Over elk onderwerp, over alles wat hij meemaakte en hem raakte, toverde hij een song uit zijn pen. De ene keer lukte dat beter dan de andere.
Bij ‘Engelbewaarder’ (ook verschenen op het album ‘Tussen dromen en ontwaken’) haakte Pierre in op het traditionele katholieke geloof dat ieder mens een engel bij zich heeft die op hem let. “Pierre heeft het lied op mijn lijf geschreven”, liet Mieke zich dit jaar ontvallen. “Hoe is dat mogelijk”, vroeg ze zich af.
De single van Dureco sloeg niet aan in het hit-circuit en verdween na enige tijd ogenschijnlijk uit het zicht. Maar niet helemaal. In interviews liet Mieke zich ontvallen dat ze veel gevraagd werd voor optredens in het noorden en oosten van Nederland. “De mensen schreeuwden het dan mee van de eerste tot de laatste noot”, vertelde ze in de lente van dit jaar. Je zou zeggen dat moet gekomen zijn door die etherpiraten.
Wrak van de auto
‘Engelbewaarder’ bleef zó’n trekker dat Mieke er in 2013 een tweede versie van maakte. “Er was veel vraag naar”, legde ze uit. Zij was niet de enige die het nummer vertolkte. Op YouTube vind je tal van versies. Opvallend vond ik die op het kanaal ‘Zingen met Agnes’. De versie van twee vrouwen in april 2022 deed me sterk denken aan country & western van ver voor de Tweede Wereldoorlog, zoals die bijvoorbeeld door de Carter Family (met Mother Maybelle Carter, 1909-1978) gebracht werd. De clip is al 90.000 keer afgespeeld.
Marco Schuitmaker
Een van de vele artiesten die ‘Engelbewaarder’ in zijn repertoire opnam was Marco Schuitmaker, afkomstig uit het eerder aangegeven noordoosten van Nederland. Op zijn website kun je lezen dat Marco op 17-jarige leeftijd voor het eerst officieel van zich liet horen, “Zijn zangcarrière is met een daverend succes begonnen. Onder begeleiding van Christiaan Hulsebos (bekend van het voormalig duo Christiaan & Diana) is zijn eerste single ‘Niemand kust als jij’ uitgebracht. De opnames vonden plaats in de befaamde studio van Kees Tel. Voor de altijd nuchtere zanger is het een droom die uitkomt”.
Meer singles volgden: ‘Een nieuwe liefde’, ‘Zomernacht in Griekenland’, ‘Kom laat je horen’ en in 2018 het album ‘Mijn droom’. Op de website in 2018: “Marco heeft zich al flink op de kaart weten te zetten. Dus het werd tijd voor het debuutalbum, wat voor de jonge Marco een nieuwe mijlpaal is. Het ligt in lijn der verwachting dat er voor Marco Schuitmaker een mooie toekomst in de muziek in het verschiet ligt’”.
In augustus 2019, vier jaar geleden, kon je lezen dat ‘Vuur en vlam’ van het album gehaald was. Waarom?
“Het is een hippe, dansbare en zomerse track met moderne elementen. Marco is een veelbelovende artiest waarvan we in de toekomst nog veel zullen horen. Hij heeft een hele drukke agenda en stond onlangs op grote evenementen”.
De nummers van Schuitmaker hadden meestal een opgewekt karakter. Van levensliederen was geen sprake.
Engelbewaarder
Een engelbewaarder
Blijkbaar was er behoefte aan nieuw repertoire. In een interview (Sterren.nl) vertelde hij recentelijk: “Het idee om ‘Engelbewaarder’ te maken ontstond iets meer dan een jaar geleden toen ik met mijn vriendin naar een vakantiehuisje toeging. Mijn vader verzamelt veel vinyl-singles en elpees. Daar hebben we een bakje van meegenomen – en een platenspeler. Toen zijn we die platen gaan luisteren. Daar zat dus dat liedje bij van Mieke. Toen ik het weer hoorde kreeg ik daar een idee bij. Dat heb ik met mijn mobiel ingezongen in een bepaald tempo en een bepaald arrangement hoe ik dat dan dacht”.
Marco besefte: “‘Engelbewaarder’ is natuurlijk een heel beladen tekst. Ik denk dat iedereen wel een engelbewaarder heeft. Daar kun je ook iets positiefs van maken. Toen ik het idee had was ik erg enthousiast. Ik heb het aan een aantal mensen laten horen. Ik ben ermee naar de studio geweest. Iedereen zei: ‘Ik weet het niet. Ik zou het niet doen. Dus dat was best wel een teleurstelling’.
Ik zei: ‘Laten we het nou proberen hoe ik het in mijn hoofd heb. Dan kijken we daarna wel of het iets is – of het leuk is, of niet leuk is. Ik denk dat het liedje wel een half jaar op de plank heeft gelegen voordat ik mijn eigen gevoel heb gevolgd en toch heb gezegd: we brengen het uit’”.
Harald Queens
De aanpak van Marco en producer Harald Queens deed me denken aan hits als ‘Polonaise Hollandaise’ (Arie Ribbens, 1982), ‘Comment ça va’ (van de Shorts, 1983) en ‘Sjeng aon de geng’ (Frans Theunisz met de Nachraove, 1995).
Deze keer dus geen eigen nummer, maar een song van Pierre Kartner. Voor zijn producers viel er dus aanzienlijk minder te verdienen. Dat kan remmend werken bij het nemen van commerciële beslissingen.
Marco was in 2022 niet de enige artiest die mogelijkheden zag in ‘Engelbewaarder’. De jonge Vlaamse artiest Thomas Julian, die naar eigen zeggen ook geloofde dat iedereen een engelbewaarder heeft, zei in een interview (Ment-tv): “In november [2022] werd ik opgebeld door een vriend van mij, die zei: ‘Heb jij dat nummer van Mieke al gehoord, ‘Engelbewaarder’. In januari kreeg ik plots twee mailtjes van fans van mij: ‘Heb jij dat nummer van ‘Engelbewaarder’ al gehoord. Dat zou iets voor jou zijn, misschien, voor je optredens. Dat was de eerste keer dat mensen die mij een nummer aanbevolen. Februari was doorslaggevend. Dan belde Luc Steeno. Die zei ‘Engelbewaarder’, dat is een nummer voor jou. We hebben het opgenomen”.
Julian: “De mensen kennen de tekst van het eerste tot het laatste, ook de strofes”.
Februari 2023 was doorslaggevend ook voor Marco Schuitmaker. Op 10 februari van die maand meldde Entertainment Business: “Marco Schuitmaker heeft een artiestenovereenkomst getekend bij Dino Music. De Groningse artiest scoort momeneel met de single ‘Engelbewaarder’”.
Marco Schuitmaker in het artikel: “De afgelopen dagen voelen echt onwerkelijk. Vanaf mijn kinderjaren wou ik al graag mensen verblijden met mijn liedjes. Stiekem heb ik vaak gedroomd, gehoopt en gefantaseerd over een hit en een carrière als zanger. Schijnbaar heeft een groot aantal engelbewaarders de sterren in de juiste richting gestuurd”.
Tony van de Berkt van Dino (onderdeel van het succesvolle 8Ball Music): “Wij zijn enorm trots dat Marco Schuitmaker zich bij ons voegt. Marco is een groot talent met een enorm werkethos. Bovendien is het een hele leuke gozer”. De single was in november 2022 verschenen, kon je lezen.
Mieke bleef het nummer in ‘haar’ versie zingen. Als ze dat deed moest ze aan Pierre Kartner denken, vertelde ze. “Ik heb zoiets: wie is mijn engelbewaarder? Wie was toen mijn engelbewaarder? Maar dat ik er een heb weet ik zeker. Ik denk dat ik er veel heb. Ik heb nu mijn ouders, ik heb mijn man, Hugo die [in 1995] overleden is. Ik denk dat Pierre mij nu ook wel in de gaten houdt. Dat zijn mijn engelbewaarders, de echte.
Ik heb zo’n stom blauw fotomapje. Daar zitten de foto’s in van mijn ouders vooral, van mijn man, mijn kind, Marc, en van mensen die ik graag zie. Tussen optredens kijk daar vaak naar. Ik heb het nu ook bij me, altijd in mijn beauty case”.
Pierre Kartner was voor Mieke Gijs dus zelf een engelbewaarder geworden.
Hit voor Marco Schuitmaker
Begin van dit jaar kwam ‘Engelbewaarder’ in beweging. Op 14 januari verscheen de single van Marco Schuitmaker in de tipparade van de Nederlandse top 40 (op het Hamster-label).
Op 28 januari vonden we de eerste notering in de concurrerende Single Top 100. Het duurde nog tot 1 april voordat de Nederlandse top 40 bereikt werd. Op 29 april steeg ‘Engelbewaarder’ in de dertiende week bij de Single Top 100 door naar de bovenste plaats. Op 6 mei klom de single, inmiddels op het Dino label, met stip door naar zijn hoogste positie, nummer 4, in de top 40 – om in die lijst te vertoeven tot en met 16 september, 25 weken lang.
Na 35 weken staat de uitvoering van Marco Schuitmaker nog steeds op nummer 12 in de Single Top 100. Ik heb het al vaker geschreven: tussen de twee lijsten bestaan vaak grote verschillen.
Mede dankzij de bemoeienis van Dino achter de schermen, denk ik, kwam Marco in de vaart der volkeren. “Met TikTok is het begonnen”, liet de artiest onlangs weten. ‘Engelbewaarder’, in wat je een feest-versie zou kunnen noemen, kreeg langzamerhand airplay bij de ‘gewone’ radiostations. Op wikipedia werden Qmusic, radio Veronica en radio 538 genoemd (maar niet de gewone publieke omroep).
Toen het lied eenmaal geaccepteerd was, kreeg Schuitmaker de kans om zich overal met veel publiek te vertonen, overal waar maar feest was, zoals op Koningsdag, in Volendam (met Jan Smit) en bij PSV. Al snel volgden gouden en platina platen, wat dat in onze tijd ook betekenen mag. En daarna de ‘awards’. Na de hoogste klassering in de Nederlandstalige top 1000 volgde de BUMA Award, voor het meest populaire lied. Meer van dat soort beloningen zullen waarschijnlijk volgen. En hoe het verder gaat met Marco Schuitmaker – goed of niet goed – dat zal de toekomst leren...
Terug naar Pierre Kartner
Op YouTube zijn er de laatste maand talloze uitvoeringen van ‘Engelbewaarder’ verschenen. Zoals ik al schreef – het is een feestnummer geworden. De mensen doen er enthousiast de polonaise op, drinken er bier bij, dansen online op de hedendaagse versie. Blaasorkesten, accordeonisten, draaiorgels, allemaal hebben ze ‘Engelbewaarder’ in hun repertoire opgenomen. Je kunt het zo gek niet bedenken. Dat zal nog wel een tijd zo doorgaan.
Zangeres Emma Heesters is een van de weinigen die de langzame sentimentele uitvoering, zoals oorspronkelijk ‘bedoeld’, heeft gehandhaafd. Pierre Kartner, Vader Abraham, de populaire maar ook verguisde liedjesschrijver en producer, schreef de song als herinnering aan een auto-ongeluk dat bijna tragisch afliep. Het hedendaagse succes heeft de artiest, die vorig jaar, 87 jaar oud, overleed, niet meer mogen meemaken. Op zijn eenvoudige graf is te lezen: “Hier rust Pierre Kartner (11 4 1935- 8 11 2022). Rust zacht. Mijn lieve man. Mijn lieve vader”.
Harry Knipschild
5 oktober 2023
Clips'
* Limburgse Zusjes, Boerinnekesdans, 1957
* Alex Roeka, Huilen is voor jou te laat (DWDD)
* Mieke Gijs, Engelbewaarder, tweede versie
* Mieke Gijs vertelt over 'Engelbewaarder'
* Marco Schuitmaker, Engelbewaarder, 2023
Literatuur
Ruud de Hondt, ‘Robert Aardse: ze noemen Dureco niet voor niets een alternatieve platenmaatschappij’, KRO-gids, november 1972
‘Marco Schuitmaker tekent bij Dino Music’, Entertainment Business, 10 februari 2023
‘Het ontstaan van de Engelbewaarder’, website AVRO-TROS, 16 september 2023
‘Buma NL Awards uitgereikt, Marco Schuitmaker grote winnaar’, NOS, 2 oktober 2023
Website Marco Schuitmaker
- Raadplegingen: 4324