447 - Gerry and the Pacemakers - ‘You’ll Never Walk Alone’ (1963)

 

‘You’ll Never Walk Alone’ heeft in de loop der tijden een bijzondere betekenis gekregen. Richard Rodgers en Oscar Hammerstein schreven het lied voor de musical ‘Carousel’ (1945), die in 1956 verfilmd werd met o.a. Shirley Jones. “When you walk through a storm - Hold your head up high - And don’t be afraid of the dark”, die woorden kregen een bijna religieuze betekenis.

   Heel wat vocalisten maakten er een eigen versie van. Wat te denken van Judy Garland, Frank Sinatra, Perry Como, Mario Lanza, Andy Williams en Andrea Bocelli.

   Gene Vincent (van ‘Be-Bop-A-Lula’) introduceerde de song anno 1958 in de popmuziek. Gerry and the Pacemakers maakten daar vijf jaar later een cover van, die in onze tijd door velen gezien wordt als de definitieve uitvoering.

 

 

 

 

 

 

Gerry Marsden, frontman van de Pacemakers, werd op 24 september 1942 geboren in Liverpool. De Engelse havenstad had een opvallende popcultuur. Succesvolle artiesten in eigen land als Billy Fury, Frankie Vaughan, Michael Holliday en Ken Dodd kwamen er lang geleden vandaan.

   In popkrant Record Mirror wees Norman Jopling op 4 augustus 1962 op een nieuw verschijnsel, de zogenaamde merseybeat, populair in de regio: “Is the Liverpool area the rockingest part of the great British Isles? Merseybeat is designed for beat groups, artists and singers. And they are in apparently great demand. But the supply is there too”.

   Norman kon heel wat namen uit zijn mouw schudden. “The Tremors, Fabulous Fourtones, the Deltas, the Skyliners, the Tremolos, Rick Shaw & The Dolphins, Ken Tracey and the Beat Squad, the Cyclones, the Dakotas, the Zodiacs, the Midnighters, the Four Jays, Group One, the Bluegenes, Gerry and the Pacemakers, the Solohettes, the Mersey Beats, the Dennisons, the Searchers. Names that intrigue are the Beatles (who were billed as big as Bruce Channel in Liverpool), the Spidermen, the Morockans”.

 

Op 22 maart 1963 introduceerde Alan Smith de Pacemakers bij het Engelse poppubliek. De groep was die week voor het eerst in de hitlijsten verschenen met ‘How Do You Do it’. Smith: “Gerry Marsden, aged 20, has one brother, Freddie (22), who is the Pacemakers’ drummer. The family name is Marsden – which inspired Gerry to form a group called the Mars Bars a few years ago!”

 

 

 

 

 

Onder druk van de producent van chocoladerepen had de groep zijn naam veranderd. In plaats van de Mars Bars gingen ze optreden als de Pacemakers. Over de achtergrond van de zanger liet de popjournalist weten: “Before entering show business Gerry worked as a joiner, making tea-chests. After a while he and his friends decided to start a skiffle group – and their first instrument was a bass made out of a tea-chest. Later he worked for British Railways for a while, but gave it up to become a full-time singer and musician”.

   George Martin had de groep voor de muziekindustrie ontdekt. “Gerry and the Pacemakers got their big break after EMI recording manager George Martin went to Merseyside. During his visit he heard the group in a Birkenhead ballroom and signed them up immediately”.

   Brian Epstein, die manager van de Beatles geworden was, nam ook deze lokale groep onder zijn hoede. Waarschijnlijk was het dan ook geen toeval dat Smith aan zijn lezers vertelde: “The Beatles have been great admirers of Gerry for some time. Says John Lennon: ‘He’s really explosive, on or off-stage! Lots of northern girls class him as another Joe Brown or a second Tommy Steele. He’s got a fabulous sense of humour’”.

 

 

 

 

De Pacemakers oogstten veel waardering in de stad. In 2001 liet zangeres en presentatrice Cilla Black (afkomstig uit Liverpool) over die begintijd optekenen: “The Beatles weren’t considered the best group in the city. There was the Big Three and Gerry Marsden. The Beatles went to Hamburg, spent months there and returned home in real style. They came back in black leather jackets and pink hats which they totally copied from Gene Vincent. And you couldn’t get leather like that in Liverpool. But they had it. The kids went mad”.

   Volgens Cilla zouden de Beatles hun stadgenoten derhalve verslagen hebben door middel van hun kleding.

 

 

 

 

De Pacemakers hadden ook in Hamburg opgetreden, schreef Spencer Leigh. “They were featured on a beat show with Gene Vincent at Liverpool Stadium in 1960 and, later in the year, followed the Beatles to Hamburg, with a residency at the Top Ten Club, playing for five hours a night.

   ‘We had to drive from Liverpool to Hamburg’, Freddie Marsden [de oudere broer] recalled. ‘We had our own van and I did most of the driving. We got to Hamburg about two o’clock in the afternoon and when we got to the Top Ten Club, the manager said that we were on at seven. We were given preludin to keep awake. Gerry was our main singer, and all the singing and the smoking battered his voice. When he was 12 or 13, he was in the church choir and his voice was absolutely brilliant, but he got that huskiness from Hamburg’”.

 

Met hun eerste single, ‘How Do You Do it’, bereikten Gerry en de Pacemakers op 30 maart 1963 zowaar de eerste plaats in de Britse hitlijst. Die song, geschreven door Mitch Murray, wilden de Beatles niet op single uitbrengen. Manager Brian Epstein en producer George Martin besloten het nummer daarom op te nemen met die andere groep uit Liverpool.

   Op 22 januari van dat jaar maakten de Pacemakers de reis naar Londen om de compositie van Mitch Murray in de EMI-studio vast te leggen. Marsden, later: “We were sat in the back of a freezing van for ten hours in the worst weather you can imagine. We knew that the Beatles had turned down ‘How Do You Do It’ and I thought they were silly to do that, as it was a much better song than ‘Love Me Do’”.

   Een tweede single, opnieuw uit de pen van Mitch Murray, ‘I Like It’, bereikte eveneens de hoogste positie in eigen land. De groep van de gebroeders Marsden verkocht (voorlopig) veel meer singles dan de Beatles.

 

 

 

 

Met zoveel succes mochten Gerry and the Pacemakers een album opnemen. In een interview met Norman Smith, op 5 juli 1963 gepubliceerd in New Musical Express, vertelde Gerry: “We’re going to have to be very careful about our next disc. It’s going to have to be right up to expectations – but what it’ll be, we still don’t know. It’s a tough business, because this month we’re also recording our first LP. We’ve decided on a mixture of original and old songs, some of the new ones by myself and Les Chadwick (of the Pacemakers), others by John Lennon and Paul McCartney”.

   Uit de mond van Gerry hoorde de journalist over ‘You’ll Never Walk Alone’: “One of the standards, Gerry told me, will probably be his interpretation of ‘You’ll Never Walk Alone’, the classic Rodgers and Hammerstein composition he transforms into a pounding beat ballad in his stage act”.

 

Op 14 september liet Peter Jones weten dat het album die maand op de markt zou verschijnen. Jones: “The LP is finished. It’s called ‘How Do You Like It?’ It has fourteen tracks and not one of them has been recorded by Gerry before – a value-for money hit, then. It’s a pretty varied bunch of titles. Included is ‘Here’s Hoping’, which is more or less Gerry’s signature tune – he usually plays it as the curtains open on stage. Also in is ‘Pretend’. And ‘A Shot of Rhythm and Blues’.

   But the thing that has knocked him out most, having studied the finished results, is the George Martin experiment of adding strings on ‘You’ll Never Walk Alone’ and ‘Summertime’.

   His voice sounding distinctly hoarse from all the recent work, Gerry told me: ‘Honest, I thought it was fab. I’d never heard us before with a string section. Just hope the fans’ll go for it’”.

 

Het idee om juist die song op te nemen, kwam niet zomaar uit de lucht vallen, schreef Spencer Leigh. “Having seen Paul McCartney’s success around the Liverpool clubs with ‘Over The Rainbow’ [van Judy Garland], Gerry and the Pacemakers wanted a similar, emotional showstopper and they picked ‘You’ll Never Walk Alone’ from the 1945 Rodgers & Hammerstein musical ‘Carousel’. With George Martin’s arrangement, they became the first UK beat group to record with strings”.

   Waarschijnlijk kenden ze de uitvoering van Gene Vincent. Toen hun versie op single verscheen was het opnieuw raak, aldus Leigh: “They became the first act to reach #l with their first three singles”.

   Vanuit dat perspectief (toevoeging van violen) was ‘You’ll Never Walk Alone’ de voorganger van ‘Yesterday’ (1965).

 

 

 

 

Al snel speelde de single nóg een rol: Het publiek van de plaatselijke voetbalclub zong ‘You’ll Never Walk Alone’ vóór de aanvang van de wedstrijd. Op het internet is te lezen dat Marsden zelf het initiatief genomen had om dat tot stand te brengen. Nog vóór de single in de winkels lag zou hij manager Bill Shankly de opname hebben laten horen. Later verklaarde hij op de Amerikaanse televisie diens reactie: “Bill came up to me. He said, ‘Gerry my son, I have given you a football team and you have given us a song’”.

   In 1965 wist Liverpool in de Engelse bekerfinale Leeds te verslaan Bij die gelegenheid werd het lied van de Pacemakers uitgeroepen tot Liverpool’s clublied.

 

Liverpool kreeg vanaf 1963 tevens een speciale betekenis in de Britse popscene dankzij de Beatles, Gerry & The Pacemakers, gevolgd door Billy J. Kramer & The Dakotas, Cilla Black en The Searchers. Brian Epstein werd de topmanager in het land. Om zijn zaken zo goed mogelijk te behartigen verhuisde zijn imperium naar de hoofdstad Londen.

 

 

 

 

‘You’ll Never Walk Alone’ werd de derde maar ook laatste nummer één hitsingle van Gerry and the Pacemakers. Het hoogtepunt was bereikt, zeker in Groot-Brittannië. Langzaam maar zeker gingen hun platen minder verkopen. Kwam dat omdat de jongens nu met zelf-geschreven liedjes naar buiten wilden treden? Mitch Murray, componist van hun twee nummer één hits, leek niet meer nodig te zijn.

   Begin 1964 was Gerry Marsden ook een eigen muziekuitgeverij begonnen: Packermusic; in de VS: Pacer Music. Zo verdiende hij dus extra als zijn liedjes zouden aanslaan. “Gerry plans to take a keen interest in this side of the business”, kon je in Beat Instrumental lezen. “You can make a lot of money out of it. Look at my mates John Lennon and Paul McCartney”, volgens de artiest.

   Gerry wilde zich bovendien manifesteren door middel van films, waarin hij ook als acteur kon optreden. Dat die aanpak wellicht ten koste zou gaan van het succes van de Pacemakers kwam voorlopig nog niet aan de orde.

   Er was meer aan de hand. In het voorjaar zou er een nieuw maandblad op de markt verschijnen, helemaal gewijd aan de groep: “A super-glossy, packed with stories and pictures of the group. It’s a huge tribute to the popularity of the consistent hitmakers”.

   Over de financiering van het blad deed de redacteur geen mededelingen. In elk geval werd er flink geïnvesteerd in het blijvende succes van Gerry Marsden en zijn groep.

 

‘I’m The One’, door Gerry geschreven en uitgegeven door Packermusic, wist de top evenwel niet meer te bereiken en verdween snel uit de hitlijsten. ‘Don’t Let The Sun Catch You Crying’, een compositie van alle leden, kwam vervolgens niet hoger dan een zesde plaats. ‘It’s Gonna Be Alright’, opnieuw een eigen song, haalde de top tien niet meer. Dat lukte nog wel met ‘Ferry Cross The Mersey’, uit de pen van Gerry. 

 

1964 was juist het jaar van de grote internationale doorbraak van Britse popmuziek, die in Amerika de naam ‘British Invasion’ meekreeg. Na hun optreden in het tv-programma van Ed Sullivan verschenen de Beatles tegelijk op de eerste vijf plaatsen van de Billboard-hitlijst. Waarschijnlijk was alle aandacht van Liverpool-manager Brian Epstein nu gericht om dat ongekende succes optimaal te exploiteren.

   Gerry and the Pacemakers profiteerden voorlopig mee. Hun Britse nummer één hits, die eerder in de Verenigde Staten geflopt waren, werden alsnog populair aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. ‘Don’t Let The Sun Catch You Crying’, hun eerste Amerikaanse hit, eindigde er op een vierde plaats, hoger zelfs dan in het thuisland, in de zomer van 1964 gevolgd door ‘How Do You Do It’, op nummer negen. Dat was de debuut-single waarmee ze meer dan een jaar eerder de hoogste positie in Engeland hadden weten te bereiken.

   Het lijkt erop dat Brian Epsteins prioriteit vooral geconcentreerd was op de Amerikaanse muziekmarkt. Omdat ze de zelfde manager hadden als de Beatles mochten de Pacemakers ook optreden in het tv-programma van Ed Sullivan (en in de TAMI-show).

 

In het voorjaar van 1965 werd ‘You’ll Never Walk Alone’ alsnog in Amerika op single uitgebracht, maar kwam niet ver bij Billboard: nummer 48. Het succes van de Liverpool-beatpioniers was definitief tanende.

 

 

 

 

In maart 1965 publiceerde Britse vakblad Beat Instrumental een profiel van Gerry Marsden, waarin deze zich los van de andere Pacemakers uitte. Hij distancieerde zich nu van het begin. “Of course, it started off for me on the beat-group business. Those three number ones in succession – that was the screaming era. I didn’t exactly ever expect it to go on and on. That sort of thing can’t be permanent”.

   Gerry had inmiddels eigen activiteiten. “It’s corny to talk about becoming an all-round entertainer. But I do want to develop as much as possible. I’ve been writing more and more songs recently but ‘Ferry Cross The Mersey’ is the one that gave me most satisfaction”.

   Gerry had mogen acteren in de film ‘Ferry Across The Mersey’. Gaandeweg had hij veel geleerd. “It was shot in chronological order. So I could actually see myself sort of improving on the acting bit as it went on. I liked filming. As a matter of fact, I’d like to do a real horror film next”.

   Bovendien trad hij in het huwelijk met Pauline Behan, een prominent lid van zijn fanclub.

 

 

 

 

Gerry ontkende dat hij plannen had om zich los te maken van zijn groep. “I somehow feel more secure now. Only thing that gets under my skin is when people reckon I should break away from the Pacemakers and go it alone. Well, I say that everything that’s happened so far has happened to all of us, and I’m certainly not leaving the lads after all that. It’s a team thing”.

   Een vriend, aanwezig bij het interview, verklaarde: “Gerry is now in a category like Adam Faith. He can top bills anywhere even if he doesn’t have a hit disc for several months. He’s established himself as a personality”.

   De tijd van de grote hits was inderdaad voorbij.

 

 

 

 

In het voorjaar van 1966 kwam er een einde aan de ‘British Invasion’. Louise Criscione schreef vanuit Californië: “The circle has been completed and the American artists are back to reigning on all of the music charts. Before the Beatles hit Stateside in February ’64, American artists had dominated the world’s record charts and were the supreme rulers of what was musically ‘in’ and what was definitely ‘out’.

   Then, of course, the Beatles and company landed and the whole music world made a complete turn with the English taking over where the Americans had once been.

   The take-over grew to such huge proportions that practically every artist who happened to be English made it onto our charts on that merit alone. Some had talent and some didn’t but the only thing that really mattered was that they were British.

   People such as the Honeycombs, Searchers, Zombies, Gerry and the Pacemakers, Billy J. Kramer, Sounds Incorporated, the Moody Blues, the Seekers, Freddie and the Dreamers and the Unit Four Plus Two came and went so fast that their departure was hardly even noticed.

   Now it’s spring of ’66, roughly 27 months since the British invasion began, and the Americans are again ruling the roost. No longer does being English assure you of a hit record in America”.

   Een nieuwe generatie Amerikaanse artiesten was volgens haar opgestaan: “Mama’s and Papa’s, the Young Rascals, the Righteous Brothers, the Beach Boys, Bob Dylan, the Shadows of Knight, Johnny Rivers and the Outsiders”.

 

Een half jaar later kwam er een einde aan het bestaan van de Pacemakers. In het tijdschrift Liverpool Echo kon je later lezen dat er problemen waren ontstaan door het solistische optreden van Gerry. Les Chadwick, bassist in de groep, was blij dat de groep eindelijk uit elkaar ging. “They got on fine, but Gerry was a real showman and you can’t have two people like that in the same group or you will have problems.

   Les got his head down and got on with the work, but he got tired of touring – he was fed up with being in Aberdeen one night and Brussels the next. He had very fond memories of his time in the group, but was glad when it was over”. 

   Chadwick had er genoeg van en verhuisde naar Australië.

 

De voormalige leden van de groep werden ouder. Gerry kreeg problemen met zijn gezondheid en moest in 2003 en 2015 aan zijn hart geopereerd worden. In 2017 maakte hij tijdens een optreden een ongelukkige valpartij. Een jaar later trok hij zich terug uit het vak. 

   Broer Freddie overleed in 2006, Pacemaker Les Chadwick in 2019, Gerry Marsden op 3 januari 2021. Op de website van de Volkskrant kon je die zelfde dag al lezen: “Gerry Marsden, zanger van de groep Gerry and the Pacemakers is op 78-jarige leeftijd overleden. Marsden zorgde er met zijn groep onder meer voor dat het nummer ‘You’ll Never Walk Alone’ (1963) populair werd. 

  Marsden overleed aan de gevolgen van een ontsteking van het hart. De zanger en televisiepersoonlijkheid uit Liverpool scoorde ook hits met ‘How do you do it’ en ‘I Like It’ (beide uit 1963). Zijn versie van ‘You’ll Never Walk Alone’ is het inofficiële clublied van Liverpool F.C. geworden en wordt geregeld in voetbalstadions over de hele wereld gezongen, waaronder bij Feyenoord.

  Liverpool F.C. reageerde op Twitter op de dood van Marsden. ‘Gerry’s stem vergezelde onze grootste avonden. Zijn hymne verbond spelers medewerkers en fans over de hele wereld en hielp iets heel bijzonders te creëren’.

  Radiopresentator Peter Price, stadsgenoot van Marsden, maakte het nieuws van de dood van zijn goede vriend zondag bekend via sociale media. ‘Met bloedend hart moet ik jullie na overleg met de familie vertellen dat de legendarische Gerry Marsden na een kort ziekbed vanwege een ontsteking aan het hart helaas is overleden. Alle liefde in de wereld aan Pauline en zijn familie. You’ll never walk alone’.

  Marsden laat een echtgenote en twee dochters achter”.

 

 

 

 

Op de website ‘Gerry’s Pacemakers’ is naast een grote foto van Gerry Marsden te lezen dat de optredens gewoon doorgaan als de corona-maatregelen het toelaten. “Since the sad passing of Gerry Marsden MBE, Gerry’s management are delighted to announce that his music will live on through: The band will feature band leader and long time Pacemaker Tony Young, also drummer Andy Mapp, keeping alive the Gerry and the Pacemakers music and tradition, whilst carving out a new niche for themselves”. 

 

 

 

 

De erkenning van de song ‘You’ll Never Walk Alone’ heeft stapje voor stapje op diverse plekken en bij allerlei tragische gebeurtenissen bijzondere proporties aangenomen. Er hoeft maar iets mis te gaan en het lied wordt massaal ten gehore gebracht.

  Lee Towers (Leen Huizer) heeft het lied in ons land bij de massa gebracht en zeker bij de supporters van voetbalclub Feyenoord. Daarmee werd het de opvolger van ‘Hand in hand kameraden’ (1961, Jaap Valkhof) en ‘Feyenoord’ (1992, Cock van der Palm). Ook zingt hij het bij de Rotterdamse marathon. Met zijn uitvoering is de Rotterdamse artiest jaarlijks in de Top 2000 te vinden. Davina Michelle zong het anno 2018 in ‘Beste Zangers’ onder het goedkeurend en toeziend oog van de Rotterdammer.

 

 

 

 

Tijdens de corona-crisis kreeg ‘You’ll Never Walk Alone’ een wel zeer bijzondere status. Op 20 maart 2020 kon je er in de Telegraaf over lezen: “Radiostations in heel Europa draaien vrijdagochtend om 8.45 uur tegelijkertijd de klassieker ‘You’ll Never Walk Alone’ van Gerry & The Pacemakers. Het gaat om een actie die bedacht en opgezet is door 3FM-dj Sander Hoogendoorn. Hij hoopt heel Europa met elkaar te verenigen in de huidige coronacrisis.

 

 

 

 

In Nederland doen vrijwel alle grote zenders mee – van alle publieke zenders tot Radio 10, Veronica, Radio 538, Qmusic en 100% NL. Hetzelfde geldt voor België en ook grote spelers in Groot-Brittannië als BBC Radio 1 en Radio 2 zijn aangesloten. Verder werken stations uit Duitsland, Luxemburg, Oostenrijk, Spanje, Estland, Finland, Letland, Slowakije, Roemenië en Georgië mee, in totaal zeker 164 zenders.

 

 

 

 

Volgens Hoogendoorn is er behoefte aan saamhorigheid. Het nummer ‘You’ll Never Walk Alone’, dat voornamelijk over hoop en veerkracht gaat, past daar perfect bij. ‘Het is een liedje met een universele boodschap over verbondenheid en zonder opsmuk. Je kunt het perfect vertalen naar de huidige crisis’”.

   De verbroedering gaat zelfs zo ver dat de song nu ook gezongen wordt door demonstranten die zich tegen de maatregelen van de regering verzetten, zoals ten tijde van de musical ‘Carousel’, een eeuw geleden, ‘Lili Marlene’ aan beide zijden van het front impact had. Gerry Marsden en de Pacemakers hebben met hun aanpak van de song van Richard Rodgers en Oscar Hammerstein geschiedenis gemaakt.

 

Harry Knipschild

2 februari 2022

 

Clips

 

* Gary & the Pacemakers, You'll never walk alone

* Gary Marsden, You'll never walk alone, 2003

* Door heel Europa tegelijk op de radio

* Op 183 radiostations

 

Literatuur

Norman Jopling, ‘Beat Group Names From America and Liverpool’, Record Mirror, 4 augustus 1962

Alan Smith, ‘New to the Charts: Gerry, Pacemakers from Beatle-land!’, New Musical Express, 22 maart 1963

Alan Smith, ‘Just Say ‘Didn’I’ To Get The Pacemakers Laughing’, New Musical Express, 5 juli 1963

Peter Jones, ‘Gerry And The Pacemakers Too Busy For Recordings!’, Record Mirror, 14 september 1963

‘Packer Music’, Beat Instrumental, februari 1964

‘Gerry’s Write’, Beat Instrumental, maart 1964

‘Profile Gerry Marsden’, Beat Instrumental, maart 1965

Louise Criscione, ‘British Invasion Losing Its Power’, KRLA Beat, 28 mei 1966

Chris Bourke, ‘Gerry Marsden’s beating heart’, New Zealand Herald, maart 1997

Peter Grant, ‘Beatles People – Cilla Black’, Liverpool Daily Post, 27 maart 2001

Spencer Leigh, ‘Freddie Marsden Remembered’, Independent, december 2006

Kelly Allen, ‘Pop icon famous for ‘You’ll Never Walk Alone’ hit song retires’, Mirror, 28 november 2018

Paddy Shennon, ‘Pacemaker Les, 76, loses battle with brain cancer; friends pay tribute to groups’s bass guitarist’, Liverpool Echo, 31 december 2019

‘‘You’ll Never Walk Alone’ klinkt door heel Europa’, Telegraaf, 20 maart 2020

‘Gerry & the Pacemakers-zanger Gerry Marsden overleden’, Volkskrant 3 januari 2021

website Gerry’s Pacemakers, zj