261 - Nieuwe Supremes, Wonder en Vandellas

In 1966 en 1967 verzorgde ik in muziekkrant Kink een rubriek over rhythm & blues-muziek.

Op deze website plaats ik af en toe een van de artikelen uit die rubriek. Hier kun je ze vinden:

* Nog steeds geen doorbraak voor Temptations

Een ander artikel (uit Kink, nummer 19) kun je hieronder vinden. Het dateert van 28 januari 1967, alweer 49 jaar geleden.

Nieuwe Supremes, Wonder en Vandellas

Het is altijd leuk als je als eerste in Nederland of in Europa aandacht kunt besteden aan nieuwe artiesten, nieuwe stromingen, nieuwe platen.

Deze week mag ik er trots op zijn als eerste wat te kunnen vertellen over drie gloednieuwe langspelers op het Tamla-Motown label, zó nieuw dat er één zelfs nog niet in Amerika verschenen is. Om over Nederland niet te praten.

Supremes

Om met die ene te beginnen. Van The Supremes, the world’s number one female group zoals op de hoes gretig maar terecht geschreven wordt.

Alle hits, alle nummero één platen, werden voor Diana, Florence en Mary geschreven door het trio Eddie Holland, Lamont Dozier en Brian Holland. The Supremes hebben nu een ‘tribute’-langspeler opgenomen met de toepasselijke titel ‘The Supremes sing Holland/Dozier/Holland’.

Evenals hun vorige LP ‘Supremes A Go Go’ en de andere nieuwe Motown LP’s worden heel veel successen van andere Motown artiesten overgenomen, allemaal uit de eigen muziekuitgeverij Jobete en dus dubbel voordelig voor de platenmaatschappij.

Hier bijvoorbeeld ‘It’s the same old song’ van The 4 Tops (of The Motions zo u wilt), ‘Heatwave’ van Martha & The Vandellas, ‘I’ll turn to stone’ ook te vinden op de live-lp van The 4 Tops en ‘I guess I’ll always love you’ van The Isley Brothers.

Op de Holland-Dozier-Holland LP verder hit ‘You keep me hangin’ on’ met de echte Amerikaanse achterkant ‘Remove this doubt’ en beide nummers van de nieuwe dubbele hitsingle ‘Love is here and now you’re gone’ en ‘There’s no stopping us now’. Het laatste nummer is voor mij het beste van de LP.

Stevie Wonder

‘Down to Earth’ is de titel van de nieuwe Stevie Wonder langspeler op Tamla, het sublabel van Motown. Ik kan natuurlijk weer gaan vertellen dat hij geweldig is, maar dat valt niet meer op. Toch is het zo. Ik heb hem nu al een keer of tien doorgedraaid maar bijna elk nummer kan als hit gelanceerd worden. Het minst nog ‘A place in the sun’ en de titelsong ‘Down to earth’ die alle twee gewoon te slap zijn.

Voor mij is ‘Angel Baby’ het beste nummer, maar Stevie’s versie van ‘Mr. Tambourine Man’ (weer Bob Dylan), ‘Sixteen Tons’, ‘Cher’s ‘Bang Bang’ en ‘Lonesome Road’ (in ‘Blowing in the Wind’ stijl) zijn pure soul. En allemaal geschikt voor singles. Nog een nummer dat zó op de hitparade zou kunnen komen is ‘Be Cool’. Zonder meer is ‘Down to Earth’ de beste Stevie Wonder LP tot nu toe. Zijn talent schijnt met de dag toe te nemen.

Martha & The Vandellas

Minder enthousiaste klanken van en over Martha & The Vandellas. Vroeger was dit de beste en grootste Detroit groep, nu maken ze veel plaatjes die nauwelijks boven de middelmaat uitkomen.

Iets dat min of meer gedemonstreerd wordt op hun nieuwe LP ‘Watch Out’. De hoes is enorm (al weer zo’n superwoord) maar behalve ‘I’m ready for love’ en ‘Jimmy Mack’ (dat wel eens een hele grote hit zou kunnen worden) zijn de meeste andere nummers slechts zwakke afspiegelingen van vroegere dingen als’Dancing in the Street’, ‘Heat Wave’ en ‘Never leave your baby’s side’.

Hopelijk zijn Martha (Reeves) en haar Vandellas niet op een zijspoor geraakt. Hun vroegere successen bewijzen dat ze beter kunnen.